Rebellen van de rAdIo - van FOUT- naar FUN-factor!

‘Heel wat mensen genieten niet van wat ze in de wereld zetten,’ zei mijn coach Ria Bauhofer gisteren.

Ooit was ik één van hen: ik stelde een doel – 5 km aan één stuk lopen, een nieuwe klant aantrekken of een wekelijkse nieuwsbrief lanceren. Eenmaal dat was bereikt, ging ik blindelings door naar de volgende horde. Alsof het allemaal vanzelfsprekend was.

Soms haalde ik de eindmeet zelfs niet en gaf ik er halverwege de brui aan. Waar liep het mis? 

Ik koos mijn doelen vaak ‘doelloos’ en ongeïnspireerd, niet in functie van wat mij écht oplaadt, maar in de verwachting van een ‘mogelijk succes’. Vaak kopieerde ik de acties van anderen in de hoop even succesvol te zijn en ging zo aan mezelf voorbij.

Ook was ik zo gefocust op de overwinning dat ik mijzelf vol zelfkritiek naar de eindmeet haastte, met de weg ernaartoe als een ‘noodzakelijk kwaad’. That’s no fun! 

Deze namiddag kwam een oude vriend op bezoek. Luk Balcer stond mee aan de start van mijn vrije radio-dagen. Eind jaren ’80 meldde ik me als promotiemeisje bij het Genkse Radio Midden Limburg en belandde prompt voor de microfoon. Met verve presenteerde ik het zondagochtendprogramma.

Toch kon ik niet van die overwinning genieten en was ik vooral gericht op waar ik ‘faalde’ en hoe anderen het ‘veel beter’ aanpakten. Zo werd ik geen betere versie van mezelf, maar een kopie van wie ik als succesvoller zag.

Sinds kort presenteer ik voor Nostalgie Plus. Soms druk ik op de verkeerde knop en loopt het anders dan gepland. En dat is oké. Ik wéét nu waarom ik radio maak: voor de muziek, het spelen met woorden en de pure connectie met de luisteraars. Dáár ligt mijn focus.

Luk is communicatiespecialist en tegenwoordig sterk bezig met AI-toepassingen. Tijdens ons gesprek vanmiddag werd al snel duidelijk dat ook hij veel belang hecht aan de menselijke ‘fun-factor’.

‘Soms krijg ik de vraag welke applicaties de beste content creëren,’ vertelde hij me, ‘dan zeg ik dat de beste content nog altijd door mensen wordt gemaakt.’

Ik zie nu perfect waarom we vaak niet genieten van al het wonderlijks dat we in de wereld zetten. Soms vang ik zelf nog de gedachte op aan ‘snel succes’ of de drang om mezelf te bewijzen.

Zit de waarde van ons mensen niet precies in onze menselijkheid? In al die momenten waarin het net NIET ‘perfect’ lijkt te lopen? 

Misschien is de beste manier om te vieren wat we in de wereld zetten, gewoon te genieten van wie we al ZIJN.

Tenslotte zetten wij ook onszelf in deze wereld. Dus: wie bén jij vandaag?