'De meeste acteurs zijn hoogsensitief'.Op thesensitivetrait.com las ik een quote van actrice Scarlette Johansson: “Ik denk dat ik ben geboren met een groot bewustzijn van de plaats en de mensen die mij omringen. Ik weet wanneer ik me écht verbonden voel met iemand … Soms is dat bewustzijn een voordeel en soms wens ik dat ik niet zo gevoelig was.” Op diezelfde pagina noemt Scarlettes collega Nicole Kidman de meeste acteurs ‘hoogsensitief’. Omdat de wereld zulke publieke figuren vaak nauwlettend in de gaten houdt, schept die eigenschap voor hen volgens Kidman een zekere dubbelzinnigheid: “Je moet een dikke huid kweken, iets wat je net niet mag hebben als je aan het werk bent. Het is een voortdurend getouwtrek tussen de vraag hoe je enerzijds menselijk en echt kan blijven en anderzijds alles van je kunt laten afglijden”, vervolgt ze.  De dualiteit van de gevoelige mens.Ik heb geen webpost nodig om te veronderstellen dat heel wat mensen die door hun talent in de kijker staan meer dan gemiddeld gevoelig zijn. Puur op intuïtie – als mede-hsp’er, kan ik daar sterk op vertrouwen – geloof ik dat net die sensibiliteit aan de basis ligt van hun kunnen en zelfs hun succes. Op voorwaarde dat ze goed gedragen en verdragen wordt, want ook ik ervaar in mijn uitzonderlijke gevoeligheid een dualiteit: het is zowel een vreugde als een vloek, evenzeer in mijn privésfeer als in mijn beroepsleven. Zo kan ik intens genieten van de diepgroene kleur van gras of de zoete geur van regen na een hete zomerdag. Mijn handen gebruik ik het liefst al tastend, nieuwsgierig naar mijn gevoel bij ieder oppervlak dat hun palmen raakt. Tijdens het zwemmen neem ik geregeld de tijd om het water te ‘strelen’. Iets wat ongetwijfeld voor een interessante aanblik bij de andere badgasten zorgt. Ook ben ik innig gehecht aan de partjes pure chocolade die ik na de lunch, vakkundig verdeeld in 8 kleine porties, bitterzoet op mijn tong laat smelten. Anderzijds word ik snel overweldigd door een te felle zon en verstop ik me op mooie zomerdagen graag achter gesloten gordijnen. Ook zal ik, gesterkt door mijn meer dan gewone reukzin bij jouw thuis waarschijnlijk de eerste zijn die het merkt wanneer de afvoer hapert. En bij het scherpe gevoel waarmee ik sommige kledinglabels in mijn rug voel prikken, grijp ik steevast naar de schaar. Knopjes en schuifjes.Ook bij mijn werk, is mijn hooggevoeligheid me altijd al koppig trouw gebleven: als radiopresentatrice wilde ik mijn bindteksten graag eerst overdenken en noteren voor ik ze de ether in stuurde. Het gaf me stress wanneer ik door tijdsgebrek ter plekke moest improviseren. Bijkomend was er tijdens elke uitzending een veelheid aan knopjes en schuifjes die me aanstaarde in de hoop dat ik ze op het gepaste moment de gevraagde aandacht zou schenken. Nu nog gebeurt het dat ik tijdens een nieuwe voice-over opdracht word afgeleid door de sfeer of akoestiek in een voor mij onbekende studio. En bij een filmopdracht voel ik heel nadrukkelijk de aanwezigheid van ieder object en elke persoon in de ruimte. In dergelijke situaties ben ik mij ook heel bewust van de invloed van die verschillende indrukken op mijn prestatie. Achteraf ben ik dan vaak teleurgesteld en houd ik me voor dat ik het beter had gekund. Gelukkig besef ik inmiddels voldoende dat ik voor mezelf de lat veel hoger leg dan anderen dat voor mij doen. Als hoogsensitief beroepsspreker vind ik het lastig dat details in en rond mij steeds in meer of mindere mate om aandacht vragen. Andere collega’s filteren veel van deze gewaarwordingen waarschijnlijk grotendeels of zelfs helemaal weg. Een hsp beschikt niet over zo’n aangeboren filtersysteem*. Geen reden om te zwijgen.Toch houd ik fel en onmiskenbaar van mijn werk. Dat ik al van jongs af de wereld haarfijn aanvoel en dat ongeremd en op een creatieve manier naar buiten kan brengen, doet me besluiten dat activiteiten als schrijven, zingen, acteren, coachen en spreken haarfijn aansluiten bij de essentie van mijn persoon. Maar het zijn niet mijn grootste troeven. Mijn belangrijkste talent, alles waarmee ik volgens mij écht het verschil kan maken, is mijn gevoel. En als ik het beste uit mijn gevoeligheid wil blijven halen, moet ik het mindere erbij nemen. Er is geen andere weg. Laat spreekangst of podiumvrees dus nooit een reden zijn om te zwijgen. Als je de indruk hebt dat jouw gevoeligheid je spreken in de weg staat of je een dikkere huid moet kweken vóór je je nog eens tot een publiek richt dan wil ik jou gerust stellen: door mijn eigen ervaring raakte ik er van vast van overtuigd dat je gevoelig kan zijn én sterk. Meer nog, moed en dus kracht is de voorwaarde om met je diepste gevoel in de wereld te staan. Sociologe en kwetsbaarheidsonderzoeker Brené Brown stelt het als volgt: ‘Kwetsbaarheid gaat niet om winnen of verliezen; het is de kracht je aan de wereld te tonen zonder te weten waar je zult landen. Kwetsbaarheid is geen zwakte; het is de belangrijkste maatstaf voor moed.’  (*) zie ook het boek ‘Leven zonder filter’ van Fleur van Groningen
0 Comments
Maar liefst 75% van de mensen worstelt met spreekangst. In welke vorm of in welke omstandigheid dan ook. Dat zijn bijna 8 op de 10 mensen!
Mocht jij er ook mee zitten en het als storend ervaren, dan hoop ik dat je gisteren hebt meegeluisterd naar 'De Wereld van Sofie' op Radio 1. Daarin getuigden ook bekende en ervaren sprekers en podiumkunstenaars over hun spreekangst en geven ze tips om er mee om te gaan. Als er één ding duidelijk werd - en laat dit al een eerste manier zijn om jouw plankenkoorts naar een aanvaardbaar niveau te doen zakken, ook de meest geoefenden staan al eens te trillen voor ze het podium op gaan! Via onderstaande bericht kan je de uitzending opnieuw beluisteren. Wie meer tips en training wil, help ik met veel plezier zélf op weg. Dat … spreekt voor zich :-). |
vanzelfsprekend!We spreken dagelijks. Vaak - al te vaak ? - gaat dat zonder nadenken en vanzelf. En toch, wanneer het plots 'moet' voor een groep, een belangrijk gesprek of aan de telefoon, slaat de paniek toe. Archieven
Oktober 2024
|
RSS-feed
|
|